Złoże rud uranu kopalni „Radoniów” („Rejon II” Zakładów Przermysłowych „R-1”) na Pogórzu Izerskim odkryto w 1952 roku. Należało ono do najbogatszych w Polsce. Do roku 1963 zasoby rud o wartości przemysłowej zostały tu jednak w całości wybrane i kopalnię zlikwidowano.
Złoże to związane było z dwoma równoległymi uskokami przecinającymi kompleks metamorficzny utworzony z gnejsów, granitognejsów i łupków kwarcowo-serycytowych. W jego obrębie w bezpośrednim sąsiedztwie uskoku zalegały trzy ...
Złoże rud uranu kopalni „Radoniów” („Rejon II” Zakładów Przermysłowych „R-1”) na Pogórzu Izerskim odkryto w 1952 roku. Należało ono do najbogatszych w Polsce. Do roku 1963 zasoby rud o wartości przemysłowej zostały tu jednak w całości wybrane i kopalnię zlikwidowano.
Pokaż więcej
Pokaż mniej
Złoże to związane było z dwoma równoległymi uskokami przecinającymi kompleks metamorficzny utworzony z gnejsów, granitognejsów i łupków kwarcowo-serycytowych. W jego obrębie w bezpośrednim sąsiedztwie uskoku zalegały trzy pionowe strefy wyklinowujące się na głębokości odpowiednio: 30 m (strefa wschodnia), 555 m (strefa środkowa) i 300 m (strefa zachodnia). Najbogatsze koncentracje rud uranowych występowały w strefie utleniania sięgającej do głębokości 270 m. Mineralizacja uranowa tworzyła tam gniazda w bezpośredniej bliskości uskoku. Główną treść gniazd rudnych stanowiły: autunit, metauranocircyt i torbernit. W strefie pierwotnej na głębokości poniżej 275 m mineralizacja uranowa reprezentowana była głównie przez smółkę uranową tworzącą cienkie żyłki we z fluorycie. Na poziomie 525 m zaczynała ubożeć i na poziomie 670 m całkowicie zanikała. Za: www.redbor.pl |
|||||||||||||||||||||||||||||||
|
||